پنجم اردیبهشت98

دیروز واکسن چهارماهگی ات رو زدی..

طفلک مظلوم..

آرام بودی..

ولی ظهر بی قرار هایت شروع شد..

گریه هایی میکردی که در این 4ماه سابقه نداشت..

تو اشک میریختی و من گلوله گلوله بغض قورت می دادم..

مادر بودن عجیب است..خیلی..

با هر حرکت و عکس العمل تو گاهی از شادی پر میکشم و گاهی از غم میخوام بمیرم..

عشقکِ 62 سانتیِ من

ششم اسفند97...